Tag Archives: կարդամ աշխարհի բոլոր գրքերն ու նոր մեռնեմ

Քչերը ունեն բավարար անկախություն և մտածողության ընդարձակություն՝ մարդկանց ընդունելու այնպիսին, ինչպիսին որ կան, հաշվի առնելով բոլոր առանձնահատկություններն ու տարօրինակությունները, չդիտարկելով նրանց որպես որևէ խմբի ներկայացուցիչ՝ «ոչ ավանդական սեռական կողմնորոշման», «ֆիզիկական աշխատանքի մարդկանց», «աֆրոամերիկյան» կամ, առանձնահատուկ դառը հեգնանքով եմ ասում, «այլընտրանքային օժտվածությամբ» (մարդկանց ըստ արտաքին հատկանիշներով միավորելն էլ հենց պարարտացնում է ֆաշիզմը իր ցանկացած դրսևորումով): Քչերը կարող են ընդունել յուրաքանչյուր առանձին մարդուն հենց որպես միակ և անկրկնելի անհատ անձնապես համակրելի և հակակրելի գծերով, ինչպես անում են Տան բնակիչները Պետրոսյանի վեպում: Շարունակել կարդալ →

Время читать — это всегда украденное время. (Как, впрочем, и время писать, время любить.)
У кого украденное?
Скажем, у обязанности жить.
Շարունակել կարդալ →